W tym doświadczeniu wydzieli się sporo sztywnej, żółtej piany. Eksperyment można wykonać z nieszkodliwych i łatwo dostępnych odczynników.

Co nam będzie potrzebne ?
1. Krystaliczny jodek potasu KI
2. Nadtlenek wodoru H₂O₂ 30 %
3. Woda destylowana
4. Płyn Ludwik
5. Kolba szklana
6. Kuweta (szeroka)


Na początku do kolby wlewamy ok. 100 ml nadtlenku wodoru i taką samą objętość wody destylowanej. Do kolby dolewamy jeszcze trochę płynu Ludwik i mieszamy.

Teraz wszystko jest prawie gotowe, nabieramy ok. pół łyżeczki jodku potasu i gdy kolba umieszczona jest w kuwecie lub na innej powierzchni, która zostanie zalana pianą, energicznie wsypujemy jodek.

Natychmiast rozpoczyna się gwałtowne wydzielanie ciepłej, żółtej piany.

Która po chwili zalewa cały stół.

I niebawem podłogę, dlatego pisałem wcześniej o kuwecie, której ja nie zastosowałem.

Wydzielanie piany trwa ok. 30 sekund, ale zależy od ilości użytych składników. Powstała piana jest dość sztywna i długo się utrzymuje. Szybkość wydzielania się piany uwarunkowana jest ilością dodanego jodku, który w tej reakcji spełnia rolę katalizatora powodującego rozkład nadtlenku wodoru. Wydzielający się tlen ulatnia się z naczynia w postaci bardzo drobnych pęcherzyków piany stabilizowanej dodanym wcześniej płynem Ludwik. Piana dodatkowo zabarwia się na żółto od wydzielonego z jodku - wolnego jodu.

UWAGA !!!
POWSTAJĄCA PIANA ZE WZGLĘDU NA ZAWARTOŚĆ WOLNEGO JODU I RESZTEK NIE ROZŁOŻONEGO NADTLENKU WODORU JEST DRAŻNIĄCA DLA SKÓRY I NIEBEZPIECZNA DLA OCZU !!!
Nie wolno stosować jej jako atrakcja na zabawach czy do robienia głupich żartów.